Nu online: Track juni 2016 (click picture)

“>

CD van de maand juni: Tasha Taylor – Honey For The Biscuit
De Amerikaanse soulzangeres Tasha Taylor, dochter van Stax Records gigant Johnnie Taylor,  levert met Honey For The Biscuit haar inmiddels derde album af dat doorspekt is met Blues, Soul, Funk en Rhythm & Blues.
Tasha Taylor is niet alleen een erg mooie vrouw, maar ook nog eens gezegend met een warme, echte soulstem die zeker goed tot zijn recht komt op dit album, en waarbij je er niet aan ontkomt om aan Irma Thomas en Joss Stone te denken. Ook geniet zij een uitstekende live-reputatie. Ze geeft alles op het podium, want ze wil het publiek een topavond bezorgen. Dat mochten wij onlangs, nota bene in Dongen, ondervinden op haar tournee met Layla Zoe en Ina Forsman in Ruf’s Blues Caravan.
Taylor heeft een belangrijke missie: “I’m carrying on the next generation of Rhythm, Blues and Soul, bridging the gap between one generation and another”. “It’s my familybusiness as well as my passion”.
Honey For The Biscuit bestaat uit dertien nieuwe songs, allemaal geschreven door Tasha Taylor, met uitzondering van How Long, Weather Man en Leave That Dog Alone die ze samen schreef met Tom Hambridge en Richard Fleming. Het schrijven van deze songs is voor Tasha Taylor een verwerkingsproces geweest;  de belangrijkste thema’s gaan over mislukte relaties, verwarring en liefdesverdriet. Ze zegt hierover: ‘I think it’s about searching for something via someone’.
Het album is opgenomen in Los Angeles met een behoorlijk uitgebreide band, die naast Tasha Taylor op gitaar, zang en percussie, bestaat uit:  Nathan Watts (bas), Don Wyatt (piano, Wurlitzer), John Notto en Jon Taylor (gitaren) en drummer Stanley Randolph.  Ook een blazerssectie ontbreekt uiteraard niet: Jamelle Williams, Matthew DeMerrit en Lemar Buillary zorgen voor het gepaste koperwerk.
Verder zijn er prima gastbijdragen van Keb’ Mo op Family Tree, Robert Randolph op Lap Steel guitar bij Little Miss Suzie, Samatha Fish gitaar/vocals op het bluesy Leave That Dog Alone en Tommy Castro vocals op Same Old Thing.
Lekker in het gehoor liggend zijn de songs Wedding Bells, Family Tree, Weatherman en That Man. De ballad One and Only is prachtig en doorleefd zoals een soulballad behoort te zijn. Little Miss Suzie heeft een Susan Tedeschi / Derek Trucksachtige sfeer met mooi slidegitaarwerk van virtuoos Robert Randolph. Hoogtepuntje!
Honey For The Biscuit is een voor een breed publiek toegankelijk album. Relaxte, goed gebrachte soul en rhythm & blues met de ingetogenheid die we inderdaad kennen van Irma Thomas.
Echte verrassingen blijven uit want Tasha Taylor blijft , net zoals zij, netjes binnen de lijntjes. Een paar instrumentale uitstapjes zoals een gierende gitaar- of saxsolo hadden dit album net wat pittiger kunnen maken.  Hoe dan ook heeft Tasha Taylor hier een sterk album afgeleverd; zo een wat bij iedere luisterbeurt beter wordt en daar houden wij wel van!