CD van de maand Februari: Bill Wyman’s Rhythm Kings – Live Communication

Bill Wyman had zijn plaats in de Rock ’n Roll voorgoed in beton kunnen verankeren als hij bij de Stones gebleven was, maar hij ging zijn eigen weg met zijn Rhythm Kings, iets wat wij niet betreuren!
Op hun nieuwste live cd, vandaar ook de titel Live Communication, schittert wederom een fantastische groep muzikanten: Albert Lee (gitaar en zang), Dennis Lacorriere (zang), Beverly Skeete (zang), Geraint Watkins (piano), Graham Broad (drums), Nick Payne en Frank Mead (saxen).
De 13 tracks tellende cd varieert van blues naar boogies, rock, rockabilly en swing en er wordt geput uit de oneindige muziekbronnen van songschrijvers als: Willy Dixon, Carole King, Ashford & Simpson, Leiber & Stoller, Joe Tex, Randy Newman en zelfs Chuck Berry. Het is echter de extreme geraffineerdheid van de arrangementen en opnames, die toch een grote aardsheid ademen, wat deze cd zo goed maakt.

De opener ‘She’s Looking Good’ kletst er meteen tegenaan, zodat je acuut je dansschoenen gaat opzoeken; Funky vocalen, twangy gitaar een waterval van de ‘horn section’, superstrakke toetsen van Watkins en vette drums van Graham Broad. Ook de volgende en nog vele andere tracks denderen in hoog feesttempo voorbij; De stomende klassieker ‘Unchain my heart’, ‘Show me’van Joe Tex, waarop Wyman’s bas vooraan en in het centrum staat, ijzersterke soul in ‘The Harlem Shuffle’ . ‘All Night Long’ wordt dan weer gedrenkt in de zydeco en een infuus van rockabilly onder het motto: Dames trek je strakste rokje maar aan. Rustpunten worden gegeven met ‘Drown in my own tears’ waarop schitterende vocalen van Beverly Skeete, gezoet door Watkin’s capabele handen en perfect retestrak blazers-werk en in Randy Newman’s ‘Louisiana 1927’ wat de koninklijke behandeling krijgt die het verdient. ‘I Don’t Need No Doctor’(Ashford/Simpson) is ook een slim geschreven song:

“They put me on a critical list/ Now all I need is your sweet, sweet kiss/ Can’t stand your cooking and you ain’t good looking / I’m gone…

Maar het ‘Piece de Resistance’ wat Chuck Berry zelfs om zou doen kijken, is toch wel deze versie van ‘Johnny B. Goode’. Het vertoont sporen van ‘Goldfinger’en Cole Porter’s ‘Too darn Hot’ als overlappend thema; zo’n arrangement heb je hiervan nog nooit gehoord, een schitterend stukje vakwerk en je verwacht dat Cab Calloway nog wat bitse tonen komt roepen aan het eind van de song. Het album sluit af met het melancholieke en mierzoete, doch zwaar onderschatte duet: ‘Crying in the Rain’ gezongen door Albert Lee en Beverly Skeete; briljante gitaar ook!
Concluderend: Dit is een fantastisch album, wat ons door de meest expressieve en opwindende periode van de muziekgeschiedenis voert, dat alles op unieke wijze uitgevoerd door een top-orkest; Blind kopen!
(Dr.Groove)