Helaas moeten we weer een trieste mededeling doen
Op 23 juni is boogie woogie piano legende Little Willie Littlefield na een slepende ziekte overleden.
Willie overleed op 23 juni op 81-jarige leeftijd na een strijd tegen kanker die twee jaar heeft geduurd. De begrafenis vond vandaag, 28 juni, plaats in intieme kring. Little Willie Littlefield was de auteur van de klassieker ‘Kansas City’ en was Fats Domino’s grote voorbeeld.
Zanger, pianist Littlefield werd geboren in El Camp, Texas. Hij was beïnvloed door boogiewoogie pianist Albert Ammons (Swanee River Boogie) en de Texanen Charles Brown en Amos Milburn. Aan de hand van hun stijl van spelen ontwikkelde Littlefield zijn eigen “triplet stijl”, die begin jaren vijftig door veel R & B pianisten gekopieerd werd. Een daarvan was Fats Domino.
Door zijn optredens in de clubs van Dowling Street in Houston was hij op zestienjarige leeftijd al een lokale bekendheid. Bovendien had hij al een platencontract op zak van Eddie Henry, die de opnamen uitbracht op Eddies label. Littlefield’s eerste opname “Little Willie’s Boogie” werd in 1949 een regionale hit. Dit trok de aandacht van Jules Bihari. Deze had samen met zijn drie broers het label Modern Records in Los Angeles, waar o.a. ook B.B. King op zat. Bihari vloog naar Houston. Daar huurde hij een studio voor de teenager, die prachtig boogiewoogie speelde en feilloos de populaire R & B nummers naspeelde. Eind jaren 70 ging hij touren door Europa en vestigde zich definitief in Nederland. In 2000 stopte Littlefield met optredens. Doch vijf jaar later, was hij het vissen zat. Het kostte hem helaas wel zijn huwelijk met Tonny. “Back On The Road Again.” zoals hij dat zei. In 2007 mochten wij nog genieten van een dampend optreden van hem op het Gevarenwinkel festival in België. Ongeveer een jaar later kreeg hij te horen dat hij ernstig ziek was. Zondag 23 juni jl. is hij overleden in Voorthuizen en Littlefield werd vrijdag jl. in kleine kring begraven te Leusden. Waar hij jaren woonde. Nooit meer zullen we een van de gevleugelde uitspraken van Willie horen; “You know what?” of een glimmende schoen op een piano zien staan.